Yeni yıl hediyemizse babamız tam 3 gün bizimleydi... Paylaşılacak o kadar çok sey vardı ki, yoğun calıştığı için doyamıyoruz ona .... vee tam 3 günü evimizde geçirdik... 
Halamızdan gelen telefonla babaannemize gidildi, iznimiz 7 gün daha uzatıldı...Babaanemizin evinde kuzenler buluştu... daha öncede yazmıştım, kızım İkra'dan 1 ay büyük...
Serhat ve Büşra küçük halamızın çocukları... Efe Can kızımızı onlarla paylaşamadı, çook kıskandıı cok.... Ece'yi sevdirmedi çocuklara doyasıya...
Bu İkranın örümceği keramet bu örümcekte ama:)Eşim ve ben kızımızın üstüne tam 1 aydır titriyoruz, emeklesin, sağına soluna dönsün, örümcekte adımlar atsın istiyorduk. Fakat kızım bize tık cevap vermiyordu. Bir itiraf, bu durum bizi içten içe baya bir üzüyordu...Ağır bir bebek Ece Su, ona bağlıyorduk ... bir teselliydi işte... 8.ay bitip 9. aydan gün alacaz nerdeyse... hiç bir faaliyet yoktu, ta ki şu örümceğe binene kadar. babaannemizdeyken kızım örümcekle gezmeyi çözdü... artık çok az çok azda emekleme hareketleri yapıyor... bu bize tarifi imkansız bir haz veriyorr:):):)
VEREN ALLAHIM KIZIMI BİR KEZ DAHA VERDİ BANA.......Bu resimden 2 saat önceydi...
Öğle yemeği için yer sofrasında yemeğe oturmuştuk, soframızda ekmek olarak acık ekmek vardı, kızım takibimdeydi ama olcak artık, nasıl olduysa bizde anlamadık, ağzına biraz fazla sokmuş yutamadı, tıkandı. Panik, kaybetme korkusu, çığlık... aklımı yitirmiş gibiydim.. kaç sn sürdü, bilmiyorum ama cansız mosmor kaldı, kollarımda. Halamız eliyle kızımın boğazını açmaya calıştı, su verdi, kafasından tutup salladı... ve işe yaradı kızım yutgundu, şükür nefes alıyordu... Beni ve halamızı bu olay gün boyu kendimize getiremedi...kızımızı kaybetmekten çok korktuk. Vee kızım Melat halasına bir hayat borçlandı... birdaha böyle şeyler tekrarlanmaması dileğiyle... Halamızı seviyorduk.Şimdiyse daha coooook seviyoruz.....
Canım kızım beniimmm......
Öğle yemeği için yer sofrasında yemeğe oturmuştuk, soframızda ekmek olarak acık ekmek vardı, kızım takibimdeydi ama olcak artık, nasıl olduysa bizde anlamadık, ağzına biraz fazla sokmuş yutamadı, tıkandı. Panik, kaybetme korkusu, çığlık... aklımı yitirmiş gibiydim.. kaç sn sürdü, bilmiyorum ama cansız mosmor kaldı, kollarımda. Halamız eliyle kızımın boğazını açmaya calıştı, su verdi, kafasından tutup salladı... ve işe yaradı kızım yutgundu, şükür nefes alıyordu... Beni ve halamızı bu olay gün boyu kendimize getiremedi...kızımızı kaybetmekten çok korktuk. Vee kızım Melat halasına bir hayat borçlandı... birdaha böyle şeyler tekrarlanmaması dileğiyle... Halamızı seviyorduk.Şimdiyse daha coooook seviyoruz.....
Canım kızım beniimmm......
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder