31 Ocak 2010 Pazar

Hareketli bir ay gecirdik...

MAAAŞALLAH KIZIMAAA..... Kızım abisinin şimdiki giydiği giysileride giyiyor, zaten herkez oğlan mı? diye soruyordu, pembeler giydirdiğim halde, artık abisinin giysileriyle tam bir oğlan cocuğu gibi oldu... daha dün aklımıza geldi bu giysileri giydirmek , ama abimiz fena kıskandı... Oğlum ilk gördüğünde şaşkınlık içinde!... - Düden (ben) Ece bum oğlan olmuş dedii:) yatağa uzanıp, battaniyeyi üzerine cekip bir 5 dk sesiz kaldı. yanına gidip ona daha güzellerini alcağıma söz verdim ve sırayla giyeceksiniz falan dedim, sırayla giymek ona daha cazip geldi...


Teyzemiz Elazığ'a geldi...ve biz çokkk mutlu olduk... tam 10 gün bizimleydi:):)Eşim öyle bir baba ki kızına bayılıyor.....
vee teyzemiz bizdeyken bir süpriz daha geldii, eşimden... Antalya'dan tanıştığımız, Ersin ve Tuğba çifti 2 günlügüne bize geleceklerdi. Ve geldiler. Çok sevindik, kalabalık olduk:) bu arada Tuğba'lar şuan Van' da ikametgah ediyolar. unutulmamak, anımsanmak eşimide benide çok mutlu etti. 2 ikiz kız cocukları vardı, kızımdan 2 ay falan büyük 1 de oğulları oldu. çocuklar büyümüştür, diye düşünürken hakikaten büyümüşler cok şirin olmuşlar... samimi 4 arkadaş...Harika bir yer sofrası kurduk.... kızıma dikkat, sofraya ulaşmaya calışıyor...
Teyzemiz çocuklarla kutu kutu pense oynuyor....
2 -0 Efe Can'a yenidi :):) Efe çok mutlu oldu...Kızım artık biraz çabalıyor bu bizi cok mutlu ediyor, poposunu kaldıra biliyor artık... kendi kendine yüz üstü yatarken, oturabiliyor. Emekleme yok ama:(

veeeeeeeee biz evimize yeni geldik.... yoğun bir ay gecirdik, 10 gün Antalya tatili yaptık... ii geldi bize.... döndüğümüzde Elazığ'ı bembeyaz kar ile bulduk.... kar yağışını kacırmışız ama hala güzelliği duruyor....

14 Ocak 2010 Perşembe

2010 nu 13 geçe...

2010 na girerken de yalnız değildik... Sevdiklerimizle birlikte merhaba dedik... Yeliz'in konuğuyduk.... Herkeze mutlu yıllar diliyoruz....Yeni yıl hediyemizse babamız tam 3 gün bizimleydi... Paylaşılacak o kadar çok sey vardı ki, yoğun calıştığı için doyamıyoruz ona .... vee tam 3 günü evimizde geçirdik... Halamızdan gelen telefonla babaannemize gidildi, iznimiz 7 gün daha uzatıldı...Babaanemizin evinde kuzenler buluştu... daha öncede yazmıştım, kızım İkra'dan 1 ay büyük...Serhat ve Büşra küçük halamızın çocukları... Efe Can kızımızı onlarla paylaşamadı, çook kıskandıı cok.... Ece'yi sevdirmedi çocuklara doyasıya...

Bu İkranın örümceği keramet bu örümcekte ama:)
Eşim ve ben kızımızın üstüne tam 1 aydır titriyoruz, emeklesin, sağına soluna dönsün, örümcekte adımlar atsın istiyorduk. Fakat kızım bize tık cevap vermiyordu. Bir itiraf, bu durum bizi içten içe baya bir üzüyordu...Ağır bir bebek Ece Su, ona bağlıyorduk ... bir teselliydi işte... 8.ay bitip 9. aydan gün alacaz nerdeyse... hiç bir faaliyet yoktu, ta ki şu örümceğe binene kadar. babaannemizdeyken kızım örümcekle gezmeyi çözdü... artık çok az çok azda emekleme hareketleri yapıyor... bu bize tarifi imkansız bir haz veriyorr:):):)
VEREN ALLAHIM KIZIMI BİR KEZ DAHA VERDİ BANA.......

Bu resimden 2 saat önceydi...
Öğle yemeği için yer sofrasında yemeğe oturmuştuk, soframızda ekmek olarak acık ekmek vardı, kızım takibimdeydi ama olcak artık, nasıl olduysa bizde anlamadık, ağzına biraz fazla sokmuş yutamadı, tıkandı. Panik, kaybetme korkusu, çığlık... aklımı yitirmiş gibiydim.. kaç sn sürdü, bilmiyorum ama cansız mosmor kaldı, kollarımda. Halamız eliyle kızımın boğazını açmaya calıştı, su verdi, kafasından tutup salladı... ve işe yaradı kızım yutgundu, şükür nefes alıyordu... Beni ve halamızı bu olay gün boyu kendimize getiremedi...kızımızı kaybetmekten çok korktuk. Vee kızım Melat halasına bir hayat borçlandı... birdaha böyle şeyler tekrarlanmaması dileğiyle... Halamızı seviyorduk.Şimdiyse daha coooook seviyoruz.....
Canım kızım beniimmm......