Acı Kaybımız... 7 Mayıs...

7 mayıs saat 16-45 gelen tlf... ve karşıda ki ses :(( Babam gittiiii... Acılarından kurtuldu... feryat figan... Antalya'dan Elazığ'a ulaştı... Acıyı yaşadım hissettim... 2 saat donup kaldım. Gelen tlf la çocukluğum anımsandı, film şerdi gibi geçti, rahmetliyle yaşananlar... doğumumda teyzemin, anneme refakatıyla gercekleşmiş... vesile ki... aile beni manevi evladı benimsemiş... her yıl hasat sonun da giysiler alınırdı... en sonuncusı hafızamda, ketene kaçan kırmızı elbise,ucu işlemeliydi....Beynim zonkluyordu, anımsanıyordu geçmiş... En son kurban bayramımda mavi pijamasıyla sımsıkı sarılıp, koklamıştım onu ve o koku burnumdaydı...Aramızdan ayrılan Neriman teyzemin eşi İbrahim eniştemdi benim için önemli biriydi...Orda olmalıydım... eşime baktım nette thy sayfasındaydı ve hiç bir uçak beni o satte oraya yetiştiremiyordu...Bir üzüntü daha....Gurbet buydu... Antalya ya gelinildi zaman kaybedilmeden cenazeye yetişememiştim ama... teyzem ağıtla karsıladı... sımsıkı sarılmak acısına ortak olmak, yaşadığım acıyı oraya bırakmaktı...Ölüm gerceğiyle birkez daha karsı karsıya gelmek... Allah'tan rahmet diliyorum...