ama çook sıkılıyoruz evde, babamızda olmayınca olmuyor ama işi nedeniyle bir çok gezmemizde bizimle değil.Çocuklarla geçirilen harika zamanları hep kacırıyor, alıştık artık buna.Aslında bu gün için planlarımız başkaydı ama biz içimizden gelen sese kulak verdik. Yeliz ve Yaren de sağ olsunlar bize eşlik ettier. Önce çarşıdaki küçük işi halledip, Akgün AVM ye gitiik. Çocuklara göre oyun salonunda biraz Efe Can ve Yareni gezdirdik, onlarla çocuk olduk.Çocuklarımızın yüzündeki tebessüm bizi çok mutlu etti. Ardından yemek ve alışveriş yaptık. Çalan telefonumun sesiyle kendime geldim, arayan eşimdi ve evdeydi. saat nekadar çok ilerlemiş akşam olmuştu.Efe Can babasına yapacağı süprizleri elinde sımsıkı tutarak eve dödü. Günün muhasebesiyse ; eve dönüşte yüzdeki tebessümlerdi. Merdivenleri supriz paketleriyle koşarak çıkan oğlum, açılan kapıda babasına, SÜPRİZ!dedi...
Yare'nin yüzündeki tebessümm....
Oğlumla çocuk olmak, harika bir duygu!
Oğlum ekran daki arabalara dikkatini vermiş durumda...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder